zor zamanlar geçirmek

bu aralar gecirdigim zamanlardir, günümun hic bi bolumunde keyif alamiyorum bi bosvermislik hissi var icimde gunduzlerim gecelerimden farksiz ama biliyorum bu zamanlarda gecicek

yada zor zamanların sana geçirmesi

bir arkadaşım vardı . babası tam bir zibidiydi. eve uğramaz adam gibi bir işte çalışmazdı. bu arkadaşım 10-12 yaşlarında falan annesiyle birlikte sabahın köründe elalemin tarlalarına gidip yazları güneşin alnında çalışırdı. bu zor zamanları kendine yediremezdi herhalde her zaman yalanlar uydururdu hayatının çok güzel olduğuna ya da çok güzel olacağına dair. o zamanlar ben de bozmazdım onu sanki hayatı güzelleşecek babası bir yerden çok iyi bir iş bulacak ya da zaten hayatı gayet güzel gibi davranırdım. bugün akşam da ablamla andık o çocuğu zor zamanlar geçirdi dedik. onun ardından burada başlığı görünce tekrar geldi aklıma. harbi zor zamanlar geçirdi. umarım geçmiştir.

zor zamanlar olur, nasıl çıkarsan içinden omurgan öyle şekillenir. ne güzel demiş adamlar

güzel günler göreceğiz, güneşli günler

bir de zor zamanları yalnız geçirmek var tabii. i̇şte o günleri tek başınıza atlatabildiyseniz bir daha asla kimseye ihtiyaç duymazsınız ve bu his size güvende hissettirir. tamamlanmış gibi, bir bütün gibi.

siz yine iyisiniz zor zamanlar bana geçirmişti

güzel geçen günümüz mü var?

şu saatler zor yani cidden zor :)

bu zamanları da geçireceğiz çocuklar bu zamanlara da.

insana gözleri yaşlıyken " her şey çok güzel olacak" dedirten zamandır. bu zamanların kıymetini bilmek gerekir zira dostu-düşmanı-dost gibi görünenleri ayırt etmek için eşsiz bir fırsattır.

hayatimin en zor zamanlarindan birini geciriyorum. nefes alamiyorum

durum ne kadar kötüye giderse gitsin, ne kadar kırılmış, öfkelenmiş ya da haksızlığa uğramış olursan ol, kendine yakışanı yaptığın zaman en esaslı yenilgiyle bile devrilmezsin.

herkesi olmayan, hiçkimsesi çok olan benim şu andaki zamanımdır.

"zaman kolay geçiyor. biz zor zamanlardan geçiyoruz." demiş canfeza. ve benim ömrümün son on yılında kolay olan hiçbir şey olmadı.

(bkz: zor zamanların geçirmesi)*

mental olarak kendimi en dipte hissettiğim ve sürekli kendimi ağlama krizlerinin ortasında bulduğum bir zaman dilimi. sanki her şeyden sınanıyorum ve çok güçsüz biriyim gibi. sanki hiçbir şey ile savaşacak halim kalmamış gibi. bir savaşın ortasında silahsız bırakılmış gibi. hem çok yorgunum hem de her şeyi silip atmak, yakıp yıkmak istiyorum o ateşi izlemek istiyorum saatlerce.

zor zamanlar olur, nasıl çıkarsan içinden omurgan öyle şekillenir.

hayat iftiralara uğradığımda bitmedi. hayat kardeşim dediğim insanlar sırtımdan bıçakladığında bitmedi. hayat en büyük tutkum elimden alındığında bitmedi. hayat ağlamaktan tansiyonum düştüğünde bitmedi. bitebilirdi, onlarca kez intihar düşünceleri geçti aklımdan. ama sonuç olarak hala buradayım. ve belki burada olmanın hakkını verebilirim. çünkü hiçbir şey bitmedi.

Zor zamanların da geçeceğini bilmek…

bir sebebi olduğunu bilmek zihnini rahatlatıyor insanın. mental olarak stabil kalmakta zorlandığım günlerdeyim ben de. aynı olaya beş dakika aralıklarla farklı tepkiler verebiliyorum, dingin olmayı özlüyorum.